DIY carnavalspakje/pyjama

Het is weer zover, de kindjes mogen (nog meer dan anders) uit hun dak gaan en zich verkleden. Ik heb net als vorig jaar zelf een pakje voor Lucas in elkaar gestoken. Dat is toch net iets origineler dan een kostuum waar de helft van de school mee rondloopt.

Lucas Mouse.

Ik had op Pinterest prachtige ridderkostuums gezien die niet zo moeilijk zijn om te maken, maar nee, Lucas wou liever Mickey Mouse zijn. Vooruit dan maar! Ik had van vroeger nog een Minnie Mouse-diadeem liggen, dus dat werd mijn vertrekpunt. Mickey draagt natuurlijk geen strik op zijn hoofd, dus die heb ik met mijn tornmesje losgemaakt en met de hand op een zwart T-shirtje genaaid.

Het staartje.

Vervolgens heb ik een groot rood T-shirt gekocht in de Kringwinkel. Daarmee heb ik de Pippa Pants van Emma & Mona gemaakt, een gemakkelijk tricot shortje. Om het wat meer Mickey-allure te geven, heb ik er vanachter een staartje in gestoken. Nog een zwarte legging (van de Zeeman) en wat schmink erbij en Mickey Mouse is klaar voor carnaval!

Na carnaval haal ik het staartje uit de short, maak ik de strik weer los en komt er een Mickey-applicatie op het T-shirt. En dan heeft Lucas een leuke Mickey Mouse-pyjama.

Roodkapje met tut. :-)

Ook in de crèche wordt carnaval gevierd. Gelukkig kon ik voor Amélie een paar spullen hergebruiken die ik ooit voor Lucas maakte. Met Lucas z'n kaboutermuts + Lucas z'n duivelscape kan Amélie Roodkapje spelen. Schattig! De muts en de cape heb ik een paar jaar geleden van een ongebruikt fleecedekentje gemaakt. Heel fijn dat ze nog eens van pas komen!

En nu maar hopen dat Lucas volgend jaar wel ridder wil zijn. :-)

Over borstvoeding, vroedvrouwen en een tas

Toen ik van Lucas beviel, wou ik graag borstvoeding geven. Ik begon er met goeie moed aan, maar het liep niet bepaald van een leien dakje. En na thuiskomst werd het nog lastiger. Tot de kinderarts me aanraadde om een vroedvrouw aan huis te laten komen. Goeie tip!

Met baby Lucas in 2013.

Dus ik belde Elke. Ik kende haar al een beetje van tijdens mijn ziekenhuisverblijf, maar thuis heeft ze echt een verschil voor mij gemaakt. Ze is de eerste weken en maanden veel langsgekomen. Zo zijn we erin geslaagd om verschillende hindernissen te overwinnen: kloofjes, ontstekingen, noem maar op. Na een paar weken werd de borstvoeding steeds gemakkelijker en kon ik er meer en meer van genieten. Uiteindelijk heb ik Lucas tot z'n eerste verjaardag borstvoeding gegeven en toen beslist dat het een mooi moment was om af te bouwen.

Een dik jaar later was ik weer zwanger. Spannend!
Ik wist al snel dat ik deze keer al tijdens de zwangerschap naar de vroedvrouwenconsultatie wou gaan en niet alleen naar de gynaecoloog. Per slot van rekening kunnen vroedvrouwen je toch meer praktische info geven dan dokters. 
Ik had een artikel gelezen over de voordelen van één-op-éénbegeleiding tijdens de bevalling, dus ik besloot Elke te vragen om mij te helpen. Ze vond het goed en we spraken af dat ik haar kon bellen als het zover was. 

Oktober 2015, 23 weken zwanger.

Op de dag van de bevalling was ze er de hele tijd bij (in het ziekenhuis), waardoor ik me een stuk rustiger en geruster voelde en ook veel beter de pijn aankon. Ze zorgde voor afleiding (gewoon babbelen kan al wonderen doen) en kende allerlei trucjes om de pijn te bestrijden, zoals de zitbal (geweldig ding!), een warm bad, een warmtekussen en rugmassage. Toen de pijn me dan toch te veel werd, was het eigenlijk al bijna achter de rug. In elk geval een heel prettige ervaring, zo bevallen met een persoonlijke vroedvrouw aan mijn zijde.

En daar was Amélie dan!

Dus dat verdiende wel een bedankje, vond ik. Ik besloot om een simpele zwarte tas te maken met daarop een grappige tekst. Ik heb de tas gevoerd (met bloemetjesstof), zodat ze de tekst ook kan wegsteken als ze wil. De zwarte stof heb ik trouwens volledig gerecupereerd van een keukenschort die Daan ooit bij een workshop kreeg. Daan had de schort nooit gebruikt, dus de stof was nog nieuw. En het handige voor mij was dat de bandjes van de schort perfect konden omgebouwd worden tot lussen voor de tas. De tekst is met flockfolie erop geplakt.

De tas. Groot genoeg voor een A4-map.

Met de bloemetjes zichtbaar.

Zwanger of net bevallen en kun je hulp gebruiken? Kijk dan eens op www.vroedvrouwen.be om een zelfstandige vroedvrouw in je buurt te vinden. Het ziekenfonds betaalt de bezoekjes terug, dus je hebt niks te verliezen. :-)

Een zacht cadeautje voor de schoonzus

In december was mijn schoonzus jarig. Dat was ik schandalig genoeg een beetje uit het oog verloren met mijn mommy brain. Gelukkig werd ik er nog op tijd aan herinnerd! Na navraag bleek dat de schoonzus wel graag nieuwe kussenslopen en een dekentje voor in de zetel wou. De vorige kussens had ik ook gemaakt, maar na een paar jaar en een ander huis wou ze toch liever een andere accentkleur in de woonkamer. Van rood naar okergeel zou het worden.

Tadaaa!

Dus op naar de stoffenwinkel met z'n tweetjes! Daar kozen we drie stofjes voor de drie kussens. Het mooiste stofje zou ik ook gebruiken voor een superzacht dekentje met teddyfleece à la Cozette. De kussentjes maak ik op de manier die ik zelf het handigste én het mooiste vind, namelijk met een overslagje (kijk hier bijvoorbeeld maar eens). De twee bedrukte stofjes zijn van Soft Cactus.

Mmm, zo zacht!

Na wat knip- en naaiwerk kon ik dan toch nog voor oudjaar het verjaardagscadeau overhandigen. Iedereen blij! Ik wens mijn broer en vooral mijn schoonzus veel gezellige avonden onder hun dekentje!

Zonnige kleuren in dit koude seizoen.