Let's Sti(c)k Together - Stik Belgique

Een dikke maand geleden zag ik dat Marjolein van Flaflinko voor haar vijfde naaiverjaardag allerlei leuke acties organiseerde. Eén daarvan is een blogtour die helemaal in het teken van Stik Belgique staat. Met andere woorden: naaien met een Belgisch patroon. 

Ik wou al heel lang een jas voor Amélie maken, maar zag altijd op tegen het werk. Een jas is natuurlijk geen klein projectje dat na een paar uurtjes naaien in elkaar zit. Daarom leek deze blogtour mij de ideale 'schop onder mijn kont' om de jas af te krijgen tegen 30 oktober. Goeie timing voor een winterjas! En ook fijn om eens mijn grenzen te verleggen.



In het boek Stof voor Durf het Zelvers 2 staat een heel hoofdstuk over jassen. Griet hanteerde bij boek 2 een à la carte-principe waarmee je zelf je jas kunt samenstellen. In mijn geval werd het een combinatie van de vier basis-'recepten': een langere jas (tot op de knie) in maat 98 met plooi op de rug, een kap, paspelzakken en mouwen met boordstof. Ik voegde er zelf nog lusjes voor wanten aan toe.


De kap geeft blijkbaar licht in de zon. :-)

Met dat ontwerp in mijn hoofd trok ik naar de stoffenwinkel en koos ik een petroleumblauwe gekookte wol voor de buitenkant. Die kleur paste perfect bij de donkerblauwe tricot met sterretjes van Lillestoff die ik ooit bij Pieke Wieke kocht. Ik voerde de stof met vlieseline H630 voor een lekker warme winterjas.

En toen kon het echte werk beginnen! Patroondelen knippen uit wol, tricot én vlieseline kostte me een hele avond. Vervolgens heb ik alles ook nog eens ge-overlockt, zodat de jas zeker niet uitrafelt.



Het naaiwerk heb ik stap voor stap aangepakt. Bij een ingewikkelder project kijk ik liefst niet te ver vooruit. Dat is alleen verwarrend. Bij een boek als SVDHZ2 moet je trouwens goed je hoofd erbij houden, omdat je soms moet schakelen tussen de verschillende 'recepten'.

Ik heb uiteindelijk twee kappen gemaakt. De eerste, in maat 98, was veel te klein voor Amélie. Gelukkig had ik nog genoeg stof om er een tweede bij te maken in maat 116. Die past iets beter, maar is eigenlijk nog altijd aan de kleine kant. Misschien ligt het aan de dikke teddyfleece aan de binnenkant? Ach ja, Amélie zet toch niet graag een kap op, dus die is vooral voor de sier.



De knopen waren de finishing touch. Mijn naaimachine is oerdegelijk, maar kan helaas geen knoopsgaten maken, dus ik heb een beetje moeten foefelen. De turquoise knopen zijn dus louter decoratief. Aan de binnenkant van de jas zitten drukknopen om de jas echt dicht te doen. Drie sierknopen en vier drukknopen aannaaien, dat was me het werkje wel.


De instructies van SVDHZ2 zitten echt goed in elkaar. Op wat gevloek bij de paspelzakken na (te dikke lagen stof voor mijn naaimachine) verliep het naaien eigenlijk best vlot. Er kroop wel flink wat tijd in, maar nu heeft Amélie een heerlijk warme en mooie winterjas waar ik elke dag van kan genieten! Maat 98 is nog ruim, dus hopelijk heeft Amélie er twee winters plezier van. Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden!





Je kunt mijn blog volgen op Follow

Uit de oude doos - trouwfeest Jan & Kristien

Het is weer tijd voor onze maandelijkse rubriek 'uit de oude doos'. Deze keer laat ik jullie de outfits zien die ik gemaakt heb voor de grote dag van mijn broer en zijn vrouw. Op 1 augustus 2015 stapten Jan en Kristien in het huwelijksbootje. Een heuglijke dag voor onze familie. Ik kreeg de eer om getuige te mogen zijn, Lucas was bruidskindje en Daan mocht piano spelen in de mis. En Amélie? Die zat in mijn buik, al wisten wij zelf nog van niks.



Ik heb drie outfits gemaakt: één voor mezelf en twee voor de bruidskindjes. Ik zal beginnen met mijn eigen outfit. Na lang nadenken besloot ik de June-jurk uit La Maison Victor te maken. Voor de stofkeuze heb ik me laten inspireren door de gele jurk van Judith. Ik heb dezelfde piqué in het turquoise gekocht en het geheel met gouden accenten afgewerkt.


De testversie.

Uit mijn testversie bleek dat het bovenstuk iets langer mocht en de halslijn iets lager, maar voor de rest hoefde ik niks te veranderen aan het patroon. Om het geheel feestelijker te maken heb ik alles afgewerkt met een gouden lint. Daarna heb ik er nog een riem en een tasje in dezelfde stof bij gemaakt. Voor wie geïnteresseerd is, de tutorials vind je hier (de riem) en hier (het tasje). Verder heb ik er nog een gouden sjaal en schoenen bij gekocht. Dat zijn meteen ook de enige dingen die ik daarna nog heb kunnen dragen. Misschien volgend jaar als mijn schoonbroer trouwt?



En dan de kindjes! Jan en Kristien wilden geen traditionele witte kleren voor de bruidskindjes, maar liever meer kleur. We hebben in de stoffenwinkel samen dit vrolijke blauwe stofje van Soft Cactus gekozen met gele paspel en knoopjes erbij. Lucas kreeg een Theo-hemd van Zonen 09 en Lotte (familie van Kristien) een Janneke van Sisko by Mieke.



Ik had toen nog nooit een hemd of een kinderjurkje gemaakt, maar dankzij de duidelijke instructies en aanmoediging van Sharon durfde ik mij er toch aan te wagen. En met succes dus. Lucas was en is nog altijd dol op zijn Theo-hemdjes. Ondertussen heb ik er al drie gemaakt, zoals je hier ook al kon lezen.



De trouwdag zelf was prachtig! De bruid en bruidegom straalden, iedereen amuseerde zich en ik was apetrots op mijn creaties. Ik was 's avonds wel snel moe, maar we zijn er pas een maand later achter gekomen dat dat door die kleine verrassing in mijn buik kwam...


Je kunt mijn blog ook volgen op Follow
De vorige edities van 'uit de oude doos' vind je hier en hier.
Deze post past trouwens ook perfect binnen Stik Belgique.

Getest: de EZPZ Happy Mat van Blabloom

In mijn zoektocht naar kwalitatieve en milieuvriendelijke kinderspullen kwam ik een hele tijd geleden Blabloom tegen. Zij hebben een heel uitgebreid aanbod baby- en kinderspullen, gaande van bamboe bordjes over ergonomische draagsystemen en houten speelgoed tot wasbare luiers. Helemaal ons ding dus! Hun winkel in Houthalen is wat te ver voor ons, maar gelukkig kun je alles ook online bestellen.


Ter ere van mijn eerste blogverjaardag mocht ik van hen een product uitkiezen om uit te testen. Na lang rondkijken (zo veel moois!) koos ik de EZPZ Happy Mat, een placemat en bord in één. De placemat zuigt zich aan de tafel vast, waardoor je kind z'n bord niet zomaar op de grond kan gooien. Dat klonk mij als muziek in de oren, want Amélie had van met haar bordje gooien een sport gemaakt. 

Onze bevindingen

Onze eerste indruk toen de placemat aankwam, was dat het een heel mooi product is in een mooie kleur. Ik heb zo'n beetje een haat-liefdeverhouding met de kleur roze. Zo dat felroze à la Barbie vind ik vreselijk, maar ik hou wel van oudroze en warm fuchsia. Deze placemat is oudroze en helemaal mijn smaak. Het materiaal ziet er trouwens ook heel stevig uit. De siliconen mat is dik en onbreekbaar. Een groot pluspunt met kinderen.


En toen kon het testen beginnen! De mat plakt perfect aan onze tafel (en aan andere oppervlakken), maar Amélie had wel meteen door hoe ze de placemat moest losmaken. Op zich is dat niet echt een probleem, want dat doet ze pas als ze klaar is met eten en de placemat is te zwaar om ermee te gooien. Dus het gooiwerk is al van de baan!

We hebben er allerlei soorten eten in gedaan, gaande van stukjes appel tot pasta en boterhammen. Voor dat laatste is de EZPZ Happy Mat niet echt een meerwaarde. Dus ik ga hem voor de andere maaltijden gebruiken. Het viel me wel op dat wij eigenlijk heel weinig klassieke maaltijden met aardappels, groenten en vlees(vervangers) eten. Maar dat hoeft eigenlijk ook niet. Je kunt een ovenschotel of pastagerecht ook over de drie vakjes verdelen. Of je kunt een beetje saus in één vakje gieten.


Amélie zette ook vrijwel meteen haar drinkflesje in één van de vakjes. En ik heb de placemat ook al gebruikt als smartphonehouder om Amélie een filmpje te laten kijken op mijn gsm.

Ook het onderhoud hebben we uitgebreid uitgetest. Hoewel ik ervoor vreesde, past de mat toch heel gemakkelijk in onze afwasmachine. In onze afwasbak is het iets moeilijker. De mat is namelijk groter dan de gootsteen, dus dat is minder handig. Maar het vuil gaat er wel gemakkelijk af.


Conclusie?

Er zijn een paar nadelen, maar die wegen niet op tegen de voordelen. Ik vind de EZPZ Happy Mat een goeie (en mooie) aanwinst in huis. Voor warme maaltijden gaan we hem zeker blijven gebruiken. Bedankt, Blabloom, dat we dit product mochten testen!


Noot: ik heb dit product gratis gekregen om te testen, maar wat ik hierboven schrijf, komt helemaal van mezelf.

Volg Maankindjes ook op Follow

Chess-sweater aka een trui voor Daan

De meeste naaisels hier zijn voor de kinderen of mezelf. Dus toen Daan in augustus jarig was en weer niet wist wat vragen, stelde ik voor om een trui voor hem te naaien. 


Ik heb al eens eerder (voor deze blog bestond) de Chess-sweater van La Maison Victor gemaakt en was toen al fan van het model. Bovendien zit zo'n raglantrui supersnel in elkaar. Ook altijd leuk. :-) Daan had maar één eis voor de trui: ze mocht niet te warm zijn. Het vorige exemplaar is namelijk van iets dikkere joggingstof en is alleen geschikt voor winterse temperaturen.

We trokken samen naar de gloednieuwe winkel van Studio Olive, waar Daan zelf stof mocht kiezen. Na wat getwijfel koos hij uiteindelijk jeansblauwe joggingstof en grijze gebreide stof met bolletjes. Aan die gebreide stof zou ik nooit zelf gedacht hebben. Het was Lieve van Studio Olive die ons het idee gaf.


Over het naaiwerk zelf kan ik weinig zeggen. Net als bij de pandatrui van Lucas gaat dat heel snel, zeker met de overlockmachine. De boordjes duren nog het langste, maar bij een trui voor volwassenen is het al een stuk minder gepruts dan bij kinderkleren. Op één avond tijd was de stof geknipt en zat alles in elkaar.

Voor de foto's zijn we in de buurt naar de koetjes gaan kijken. Helaas waren ze niet thuis, maar we hebben wel foto's kunnen maken en de kinderen hebben zich nog even in de speeltuin kunnen uitleven, dus iedereen blij!

Lucas wou per se mee op de foto. Hij is nochtans minder enthousiast als ik van hem foto's wil maken.

De trui is ondertussen al vaak uit de kast gekomen, dus missie geslaagd! Deze trui past trouwens perfect in het kader van Stik Belgique, het project van Marjolein (aka Flaflinko) om Belgische patronen in de kijker te zetten en haar vijfde naaiverjaardag te vieren.
Maken jullie veel kleren voor de mannen in jullie leven?

Je kunt mij ook volgen op Follow

Duurzame kinderkleren

Sinds ik kinderen heb, probeer ik zo veel mogelijk duurzame kleren voor hen te kiezen. Ik liet hier trouwens al eens de kleerkast van Amélie zien. Uiteraard zitten daar ook al eens kleren van grote ketens tussen, ik ben ook geen heilige. Maar ik doe m'n best. En vandaag wil ik jullie vertellen hoe ik dat precies doe. Aanvullingen zijn zeker welkom, want het kan altijd nog beter!

Jurkje en sokken van ecologische merken. Het jasje was een cadeau.

Kleren doorgeven
Lucas was het eerste kind in onze familie en vriendenkring, dus voor hem hebben we bijna alles nieuw moeten kopen. Maar toen Amélie kwam, hebben we geprobeerd om kleren van Lucas die niet te jongensachtig zijn opnieuw te gebruiken. Dat bleken er best veel te zijn. Veel kleertjes voor pasgeborenen zijn uniseks en een aantal jongensachtige stuks kon ik toch voor Amélie inschakelen door ze met iets meisjesachtigers te combineren

Amélie kreeg onlangs ook een grote doos kleren van een vriendinnetje van Lucas. De oude kleren van onze kinderen worden dan weer doorgegeven aan ons toekomstige neefje. Dus kijk zeker eens rond of je geen kleren kunt overnemen van vrienden of familie.

Links Lucas met de blauwe muts. Rechts Amélie.
Zij draagt trouwens ook een oud truitje van mij en over het rokje kun je hier lezen.

Tweedehands kleren
In de loop van de jaren heb ik al een paar leuke kleertjes op de kop kunnen tikken bij kringloopwinkels en tweedehandsboetieks. Je moet goed zoeken, maar het is vaak de moeite waard. Zo heb ik eens een prachtige wollen trui van Aymara voor 12 euro kunnen kopen die normaal meer dan 100 euro kost. Dit is dus ook een budgetvriendelijke oplossing. Tegenwoordig zijn er ook webshops met tweedehandskleren. Die wil ik binnenkort eens uittesten.

Zelf kleren naaien/upcyclen
Ik besef dat niet iedereen naait, maar aangezien deze blog daar grotendeels over gaat, mag ik deze optie zeker niet weglaten. Met een beetje kennis van patronen en naaitechnieken kun je zelf kleren maken, kleren die kapot zijn herstellen of kleren upcyclen. Ik probeer zo veel mogelijk biologische stoffen te kopen, restjes op te gebruiken en bestaande kledingstukken om te toveren in nieuwe. Inspiratie genoeg op het internet. Op deze blog vind je hier, hier en hier een paar voorbeelden.

Ik koop zelden shorts voor Lucas. Er zijn altijd wel lange broeken met kapotte knieën of broeken die te kort zijn geworden. En dan is het gewoon afknippen en omzomen. Laten rafelen kan bij jeans ook. Z'n T-shirt komt trouwens van 2ndHand(Made) en is dus tweedehands.

Op de groei kopen
Ik koop voor de kinderen zelden of nooit kleren die op dat moment precies passen. Van een maatje groter heb je veel langer plezier en meestal groeien ze er snel genoeg in. Zo niet, dan kun je nog altijd broekspijpen omrollen of voor een oversized look gaan. Kinderen komen daar wel mee weg.

Kritisch zijn voor je iets koopt
Toen de zomer een paar weken geleden op z'n einde leek te lopen, heb ik de kleerkasten van de kinderen eens goed bekeken en genoteerd wat ze nog nodig hadden. Op die manier koop je minder overbodige dingen en kun je nieuwe aankopen beter afstemmen op wat er al in de kast hangt. Ik kies tegenwoordig ook meer voor kwaliteit. Liever duurder, maar (hopelijk) beter. Dan gaat het langer mee en is de kans groter dat je het nog kunt doorgeven.

Groene merken
En dan zijn er nog milieuvriendelijke kledingmerken. Kleren van biologisch katoen zijn tegenwoordig makkelijker te vinden. En dan heb je natuurlijk Maan & Mini nog! Voor de mensen die het nog niet kennen, Maan & Mini is mijn eigen webshop waarin ik handgemaakte, geüpcyclede kleren verkoop. Zeker de moeite waard als je duurzame kinderkleren zoekt!
Bovendien is er tot vanavond nog een actie voor het Weekend van de Klant!


Amélie als model voor Maan & Mini.

Hechten jullie belang aan duurzame kleren? Wat zijn jullie favoriete adresjes?

Volg mij ook op Follow