Over verfborstels en een naaidipje

Het is hier de laatste weken een beetje stil. Enerzijds door een klein naaidipje, anderzijds door een heel ander soort upcycling dan jullie van mij gewend zijn. Maar daarover zo meteen meer.


In mijn eetstoel op mijn derde verjaardag.

Dat naaidipje dus. Van augustus tot midden november heb ik véél genaaid: onder andere een jas voor Amélie, een cadeau voor mijn pasgeboren neefje, een trui voor Daan, een Lena-jurk, de pandatrui, mijn sew challenge én de nieuwe collectie van Maan & Mini. Voor Maan & Mini heb ik maar liefst 16 jurkjes gemaakt. Ga zeker eens kijken als je dat nog niet gedaan hebt. Ik heb er met hart en ziel aan gewerkt.

Maar het gevolg is dus dat ik het even beu ben. Ik vind het nog steeds magisch om een lap stof om te toveren in een kledingstuk, maar ik voel dat ik het beter even wat rustiger aan doe.

Op mijn to-dolijstje stond al heel lang een ander project waar ik door al die naaiprojecten geen tijd voor had: een paar stoelen en een poppenbuggy uit mijn eigen kindertijd opfrissen voor mijn kinderen. Dus op naar de verfwinkel!

Het eerste deel was een set van twee kleine spijlenstoeltjes. Er hoort ook nog een tafeltje bij, maar daar hebben we geen plaats voor. Toevallig hebben wij aan onze eettafel ook grote spijlenstoelen staan. Dus ik heb een verfkleur gezocht die daar mooi bij past, een ingetogen blauw. Na twee lagen verf en een laagje vernis waren we weer een week verder, maar de stoeltjes zien er een stuk beter uit!



Het tweede item is een houten eetstoel die nog van mij of mijn broer is geweest (we hadden er twee, dus geen idee welke dit is). Lucas zit er al een tijdje op, maar de stoel kon ook wel een opfrisbeurt gebruiken. Hij wou zelf graag blauw, dus ik heb gewoon verder gedaan met dezelfde verf. Handig! Het rieten deel bleef tot teleurstelling van onze kritische kleuter ongeverfd.

En als derde heb ik ook mijn oude poppenbuggy onder handen genomen. Dat ding was roze (een kleur die ik binnen de perken probeer te houden), versleten en had een lelijke, oude hoes. Na een likje verf heb ik er een nieuwe hoes bij gemaakt met een stevig stofje van Ikea. Het biaislint erop naaien liep niet van een leien dakje. Dat is nooit mijn favoriete klus geweest, maar door mijn naaidip verliep het nog lastiger dan anders.



Amélie krijgt de poppenbuggy voor Kerstmis. Ik vermoed dat ze er veel mee zal spelen. Nu loopt ze ook al veel met haar poppen rond.

Na twee weken schilderen kan ik even geen verfborstel meer zien en voel ik de naaikriebels alweer een beetje terugkomen, dus hopelijk rolt er binnenkort weer iets leuks vanonder mijn naaimachine!

6 opmerkingen:

  1. naaidipjes gaan inderdaad wel over door iets anders te doen en nu eventjes te genieten van het dragen (en zien dragen) van alle stukken die je gemaakt hebt

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Laten we het hopen! Ik heb in elk geval genoeg naaisels om van te genieten voorlopig. :-)

      Verwijderen
  2. Doen stoeltjes zijn wel heel tof! En die buggy ook wel. Ons Amélie heeft nog geen pop, ze is totaal niet geïnteresseerd in een knuffeldier. Ik zou niet weten hoe er aan te beginnen om zo een nieuwe zitting te naaien. Hopelijk is je naaidip toch snel over!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Merci! Onze Amélie speelt nog niet lang met poppen. Sinds een paar weken interesseert het haar en zegt ze ook 'pop'. En ook de knuffels uit haar bed wil ze nu vaker vasthouden.

      Verwijderen