Een Theo met olifantjes

De Theo (van Zonen 09) voor Lucas is vorige week eindelijk af geraakt! Hoera!

Het olifantenstofje heeft hij deze zomer zelf gekozen tijdens onze vakantie in Engeland. Echt iets voor hem, want hij is zot van dieren. Van op afstand toch, want als ze te dichtbij komen, blijft hij voorzichtig.

Ik vond het stofje zelf ook heel leuk, tot ik ermee begon te werken... Die olifantjes moeten namelijk mooi recht op het hemd komen en dat betekent dus goed opletten bij het knippen en stikken. Bij het borstzakje vind ik het resultaat nog redelijk geslaagd, maar bij de rugpas was het quasi onmogelijk om die olifantjes geen kopje (of pootjes) kleiner te maken.

Arme olifantjes.

Ik had al twee keer eerder een Theo gemaakt, maar nog nooit één met lange mouwen. En dat was dan ook het grootste struikelblok bij deze versie. De mouwsplit viel nog mee, maar bij de uitleg over de manchetten liep ik vast. Uiteindelijk heb ik het hemd meegenomen naar Schoten Stikt! waar Lieve van Piekewieke me uit de nood heeft geholpen. Dus bedankt, Lieve!

"Ik wil niet op de foto, mama!" Oeps...

Om het blauw en wit te breken, heb ik voor rode paspel (op de schouders en in de rugpas) en rode drukknopen gekozen. Dat past ook mooi bij zijn rode broek en dan heeft hij een mooi outfitje. Zo doen ze dat in de winkel ook, hè? :)

Op de foto's had hij een chiquere broek aan voor een feestje.

Een poging om mama weg te toveren. :-D

Aangezien ik al een tijdje aan het hemdje bezig was, was ik héél opgelucht dat het (ondanks zijn groeispurt) nog niet te klein was. Al heeft hij nu ook niet heel veel ruimte over. Maar goed, het past, dus ik ben blij! 

Op naar het volgende project!