Stap voor stap naar zero waste


Het is hier een tijdje stil geweest. Niet dat ik al die tijd met mijn duimen heb zitten draaien. Ik heb een grondige grote schoonmaak gedaan, veel genaaid (waarover later meer), Maan & Mini afgesloten (zie hier) en een beetje gesukkeld met mijn gezondheid. Niks om je ongerust te maken, voornamelijk kleine kwaaltjes.

Een zero waste-cadeau voor mijn moeder: wasbare wattenschijfjes

Voor mijn verjaardag kreeg ik het boek Zero Waste Home van Béa Johnson. Ik was me al een tijdje aan het verdiepen in afvalvrij leven, maar dankzij dit boek zijn m'n ogen nog meer opengegaan! Wat mij vooral zo aantrekt in haar werkwijze, is dat Johnson groen probeert te leven zonder in te boeten aan stijl. Die twee dingen kunnen volgens mij perfect samengaan en zullen ook meer mensen stimuleren om hun groenste beentje voor te zetten.

Kraantjeswater van de tap

Johnson houdt het graag zo eenvoudig mogelijk en dat klonk mij als muziek in de oren. Het kwam dan ook heel goed uit dat ik tijdens mijn grote schoonmaak een boel spullen had weggedaan en mijn huis beter had georganiseerd. Een aantal dingen doe ik trouwens al langer: kraantjeswater drinken, wasbare luiers gebruiken en groenten en fruit kopen met mijn eigen zakjes.

Een afvalvrije buit bij de bakker

Dankzij dit boek ben ik nog een stap verder gegaan en probeer ik nu zo veel mogelijk voeding in bulk te kopen (op de markt of in een verpakkingsvrije winkel), heb ik mijn eigen broodzakken genaaid en komaf gemaakt met keukenrol, papieren servetten en overbodige verpakkingen. Ik heb nu ook altijd een opvouwbare koffiebeker (zie foto bovenaan rechts) en een stoffen servet in mijn handtas en heb meestal een flesje met kraantjeswater bij me.

DIY zakdoeken van restjes uit mijn stoffenkast

Meer inspiratie vond ik trouwens in de bibliotheek. Daar zag ik het boek Leven Zonder Afval van de Nederlandse Emily-Jane Lowe en Groeten uit Transitië. Lowe heeft zelf ook Zero Waste Home gelezen en geeft in haar boek massa's eenvoudige tips en recepten. Zo ontdekte ik dat je je gezicht kunt wassen met olijfolie (klinkt vreemd en plakkerig, maar het werkt geweldig) en heb ik de tortilla's uit Zero Waste Home gebakken. Dat was een verdeeld succes: ze waren heerlijk, maar ik ben geen kei in deeg kneden en uitrollen (met een ontplofte keuken als gevolg).

Zelf sinaasappelsap maken en tortilla's bakken

In de maand mei deden meer mensen hun best om afval te vermijden. Dankzij Mei Plasticvrij kreeg het onderwerp veel aandacht in de pers. En dat is uiteraard goed nieuws! Nu mei voorbij is, moeten we ons best blijven doen. Voor mij voelt het alleszins heel goed om inkopen te doen zonder afval en om te kiezen voor kwaliteit.

Ook zin gekregen om mee te doen?
Op de volgende sites vind je veel inspiratie en tips
en ik heb een speciaal Pinterest-bord over het onderwerp:

www.zerowastehome.com
www.goingzerowaste.com
www.meiplasticvrij.be
www.pinterest.com/maanenmini/groener-leven

Een verjaardagsjurk voor Amélie

Een slordige twee jaar geleden vroeg ik na de bevalling voorzichtig aan Daan: Is het echt een meisje? Yessss! Na jarenlang prachtige jurkjes te zien passeren op naaiblogs had ik eindelijk ook zelf een dochter om jurkjes en rokjes voor te maken. Versta me niet verkeerd, ik naai ook heel graag voor Lucas, maar ik ben altijd al een echt jurkenmeisje geweest.


Vlak voor Amélie haar geboorte (terwijl ik ongeduldig zat te wachten) heb ik een Grace-jurkje van Emma & Mona gemaakt, maar let's face it, baby's en jurkjes gaan niet goed samen. Niet zo handig en jurkjes vallen ook gewoon niet mooi bij een liggende baby. Dus toen Amélie vorig jaar richting maatje 92 begon te gaan, kon ik eindelijk Stof-voor-Durf-het-Zelvers 2 (het jurkenboek bij uitstek) kopen en me verheugen op kleerkasten vol schattigheid.

Uiteindelijk heeft het tot 2018 geduurd voor ik tijd had. Amélie haar tweede verjaardag leek me de ideale gelegenheid. Ik had al een tijdje een leuk stofje van Cotton + Steel klaarliggen dat ik op 2nd Hand (Made) gevonden had. De stof is oudroze met een soort zilveren regen. Zo mooi!

De twee jarigen. <3

SVDHZ2 werkt volgens een à la carte-principe. Ik koos voor een combinatie van Marie, Lotte en Louise met kapmouwen in maat 98 (wel serieus ingekort). Met andere woorden: een jurkje met contrasterende schouderinzetten, achteraan een blinde rits, kapmouwtjes en een gerende rok met rimpels. Het oudroze stofje kon wel wat pit gebruiken, dus ik vond in mijn voorraad een stukje grijze stof dat er mooi bij paste. De voering is trouwens een stuk oud gordijn. :-)

Linkerpop in Liv-rokje van Sofilantjes (zie hier), rechterpop met nieuwe jurk.
Het poppenbedje was vroeger van mij en heeft mijn vader opnieuw geverfd voor Amélie.

Omdat Amélie zo dol is op haar pop, heb ik met het overschot van de stof een poppenjurkje gemaakt. Zonder twijfel het kleinste kledingstuk dat ooit vanonder mijn naaimachine rolde! Ik vond niet meteen een geschikt patroontje en heb dan maar het kruippakje dat de pop aanhad op de stof overgenomen en er een rimpelrokje aan vastgemaakt. Het poppenjurkje sluit achteraan met drukknopen. Een blinde rits vond ik erover voor een pop.

Foto door mijn schoonmoeder.

Wat vinden jullie ervan? Amélie was dolgelukkig toen ze het jurkje voor het eerst zag. "Moooooi", zei ze zelfs. En Amélie blij, mama ook blij. Dat haar pop dezelfde jurk heeft, vindt ze maar raar. Ach ja, de pop ziet er een stuk stijlvoller uit dan daarvoor en dat kunnen we alleen maar toejuichen.

Er zullen hier zeker nog jurkjes volgen, voor Amélie en wie weet ook nog voor de pop.

Zircon Sweater

In oktober 2016 (meer dan een jaar geleden dus!) wou ik graag een nieuwe sweater maken voor mezelf. Ik neusde wat rond op internet en werd helemaal verliefd op de Zircon Sweater/Dress van Paprika Patterns, een prachtig model met geometrische colorblocking. De juiste stof vond ik ook al snel, een baksteenrode gevlochten sweaterstof en als contrast karamelkleurig nepleer. Tot daar liep alles van een leien dakje.



Het patroon werd geknipt, de stofjes ook. Ik begon aan stap één: de geometrische lijnen. Een paar frustrerende pogingen en veel gevloek later verdween het project vanonder in mijn naaizak en hield ik het voor bekeken. Ik stak mijn kop in het zand en liet me verleiden door makkelijkere projecten.

Het jaar vloog voorbij en nog altijd geen trui. Tot mijn goede voornemens van begin dit jaar me weer moed gaven. Ik bedacht dat een imperfecte maar draagbare sweater altijd beter is dan géén sweater. Dus ik vloog er weer in! En wat bleek? Na die eerste moeilijke stap zat de sweater heel snel in elkaar. Dus nu kan ik eindelijk dit project afvinken. Pfieuw!


Nepleer pakt niet goed op foto. In het echt blinkt het minder.

De afwerking aan de geometrische lijnen is allesbehalve perfect, maar goed genoeg om te dragen. En dat ga ik zeker doen! Deze sweater is ideaal voor mijn momiform: een skinny jeans met een leuke trui. Praktisch en toch stijlvol. Ik wou eigenlijk ook graag de jurkversie maken, maar dat zie ik voorlopig nog niet zitten.

Hebben jullie nog veel onafgewerkte projecten liggen?

Grafische vliegtuigtrui


Om mijn goede voornemens (zie vorige blogpost) kracht bij te zetten, begon ik vorige week maar meteen aan een project dat al een tijdje in mijn hoofd zat: de trui met grafische lijnen uit Stof voor Durf het Zelvers 3. Ik had op de boeklancering een leuke biotricot gekocht bij Madeline de Stoffenmadam en wou daarmee eens iets anders maken dan een simpele raglantrui (zoals de pandatrui).



SVDHZ3 staat vol met snelle projectjes voor mensen met weinig tijd. Een snel resultaat dus, ideaal met mijn naaidipje. En Griet en Annick hadden absoluut gelijk. De trui stak op nog geen twee uur in elkaar, inclusief wat gesukkel van mijnentwege. ;-)


Dit is dus wat ik krijg als ik foto's wil maken...

Het patroon ziet er op het eerste zicht wat raar uit, maar het zit heel goed in elkaar. De half verborgen zakjes zijn een leuk detail en vielen enorm in de smaak bij Lucas. De hele trui was een schot in de roos! Hij wou hem meteen aandoen en aan z'n vriendjes laten zien. Hij vroeg ook ineens om nog meer zelfgenaaide kleren. Dus ik weet weer wat doen.

Zijn jullie er al in gevlogen dit jaar?
Je kunt mijn blog ook volgen op Follow

Goede voornemens en Driekoningen

Eerst en vooral voor iedereen een gelukkig nieuwjaar!
Ik hoop dat jullie fijne feestdagen achter de rug hebben. Wij alvast wel! En nu het nieuwe jaar volop bezig is, wordt het tijd om eens op een rijtje te zetten wat ik in 2018 allemaal wil bereiken.




Een halftijdse job vinden
Zoals ik in mijn jaaroverzicht ook al zei, is thuis werken een beetje te eenzaam voor mij. Daarom wil ik dit jaar een leuke halftijdse job in de buurt vinden. Dan kan ik daarnaast ook nog verder doen met Maan & Mini. Dus als je ergens een leuke job voor mij weet...

Daarnaast wil ik mij ook inzetten als vrijwilliger en eens iets terugdoen voor andere mensen.

7,5 kilometer en misschien zelfs 10 kilometer lopen
Op de laatste dag van 2017 heb ik het trainingsprogramma tot 5 kilometer afgerond en deze week ben ik begonnen met het programma tot 7,5 kilometer. Ik ben eigenlijk helemaal niet sportief (in tegenstelling tot mijn marathonlopende broer), maar stap voor stap kom ik er wel.

Mijn best blijven doen om gezond te eten
Dit voornemen heb ik eigenlijk elk jaar. Wij koken meestal vers en eten weinig vlees (ik zelfs geen vlees, zie ook hier), maar ik moet toch altijd flink mijn best doen om aan de aanbevolen porties fruit per dag te raken. Daarom heb ik een app geïnstalleerd op mijn smartphone om mezelf een extra duwtje in de rug te geven op vlak van fruit eten, op tijd gaan slapen en minder tv-kijken.
Ik zou dit jaar ook graag wat meer groenten en fruit bij lokale boeren kopen. In onze buurt kan dat op de plaatselijke Buurderij van Boeren en Buren. Dus dat gaan we eens uittesten!

Uit de luiers raken
Bij voorkeur tegen 1 september, want dan mag Amélie naar school. Tegen dan gebruiken we trouwens al meer dan vijf jaar wasbare luiers. Ik heb er hier al eens over geschreven. En hoewel we geen seconde spijt gehad hebben van onze keuze, zullen we blij zijn als Amélie zindelijk is.

Over mijn naaidipje heen raken
In december is er hier maar weinig genaaid. Het was een kwestie van trop is te veel, denk ik. Ik merk wel dat de rust me deugd gedaan heeft. Ik voel het stilletjes aan weer kriebelen om nieuwe dingen te maken. Ik heb in 2018 zelfs al een eerste naaiproject achter de rug, maar daarover volgende week meer.



Deze week wil ik wel graag een naaisel van een paar weken geleden laten zien. Lucas gaat elk jaar met zijn volksdansgroep Driekoningen zingen. En daar heb je natuurlijk een geschikte outfit voor nodig. Ik had op Pinterest een gele koningskroon gezien en ik had nog een restje gele fleece en een stuk gouden elastiek liggen. Dus kroon? Check!

Vervolgens kwam ik op het idee om een oude sjaal van mij doormidden te knippen en met een halsopening weer aan elkaar te naaien. Heel eenvoudig eigenlijk, maar een riem en z'n kroon erbij en hij ziet eruit als een echte driekoningenzanger! Eenvoudige projectjes blijven toch mijn favoriet.

Wat voor voornemens hebben jullie?
Gaan jullie kindjes ook zingen met Driekoningen?

Het is trouwens ook solden bij Maan & Mini. Dus als je nog twijfelde, het is het moment! ;-)